Training - toiletteren en conditioneren

Fokkers die de liefhebberij van het konijnen houden ten volle weten te waarderen, brengen een groot deel van
hun vrije tijd bij hun dieren door.

Iedere fokker die dagelijks met de harde werkelijkheid des leven in aanraking komt.
Tijdens een rustige beschouwing van de mooie contouren en belijningen van de diverse
kleuren, patronen en tekening beelden verkeert de fokker in een door niemand te verstoren
eigen wereld.

Deze liefhebberij betekent niet alleen voederen en hokken kuisen, je moet ook met je dieren
omgaan, hier moet een sterke band gevormd worden tussen mens en dier.

De basis daartoe wordt gelegd tijdens het voederen, de dieren verwachten van hun verzorger
een gerust contact.

Het naderen van de hokken gebeurt op een wijze dat de konijnen al op een afstand langzaam
voorbereid worden op de verschijning van hun verzorger.

Ze zijn dan gewaarschuwd dat er iemand in aantocht is, het is fout wanneer men met veel
drukte en lawaai naar de stal toe loopt, het is ook verkeert wanneer men sluipend naar de

. hokken stapt, te voorzichtig zijn, je staat plots voor de hokken en door het schrikken
lopen ze het hok rond wat zeer gevaarlijk is voor het breken van de rugwervels, zo kan het
dier een verlamming oplopen en is ten dode opgeschreven.

Het is dus altijd op te letten wanneer men met vreemde mensen naar de stal 'stapt doe dit voorzichtig en wacht af hoe de dieren reageren.

In mijn stal speelt er altijd muziek bij het binnenkomen en sleept ook met mijn schoenen,
zo erkennen ze dat het eigen volk is.

Het voederen gebeurt kalm, geen abnormaal lawaai maken, je moet er voor zorgen dat de
dieren naar voor komen, dit geeft en teken van vertrouwen tussen beiden.

Bij zonder aandacht vragen de drachtige en zogende voedsters, tijdens de dracht verandert
bij veel voedsters hun gedrag.

Ze worden agressief en springen met geopende mond en plat liggende oren en met vooruit
gestrekte voor poten naar je handen.( dit doen ze ook wanneer de voorjaar
driften op komen, puur natuur.)

Sommige andere dieren zijn iets gematigder en minder agressief al hebben deze ook een verdreigde houding aangenomen.

Als er nu toch voedsters een boosachtig gedrag vertonen is het best van met een gebogen
elleboog naar de voedster toe te gaan om te voederen, meestal reageert de voedster hier niet
op.

De beste remedie is dat men regelmatig de voedster uit haar kot haalt zo krijgt ze meer
vertrouwen ze zal op verloop van tijd veel rustiger worden.

De dieren die men vast neemt moet zacht gebeuren, ik hoe niet van het beet nemen van het
nekvel en oren bij kleine en dwergrassen, bij midden en grote rassen is dit iets anders deze
dieren zijn ook veel zwaarder, maar dit moet dan wel gebeuren volgens de regels men neemt
het dier bij de oren en duwt de oren tegen de nek dan nijpt met met volle kracht dan neemt
men het dier op, zo beschadigd je de nek en schouders niet.

Bij kleine rassen neem ik deze altijd achter het dijen en trek ze zo op mij af, of licht ze
gewoon op onderaan de buik, bij dwergen doe ik juist het zelf de.

Men moet weten als men met dieren naar een tentoonstelling gaat en de dieren hebben een
beschadiging aan de pels opgelopen dat het weer een tijdje zal duren vooraleer de pels weer hersteld is.

Bij zwarte en blauwe dieren is het nog erger hier komen witte haren in de plaats.

Wanneer men met het konijn een stuk moet lopen vb: op een tentoonstelling dan zet men het konijn op je arm en maakt dat de kop afgeschermd is in je elleboog zo blijft het rustig zitten.

Een tafel moet altijd voorzien zijn van een linnen zak of een tapijt waar het dier zijn nagels
kan in zetten, een gladde tafel is niet geschikt.

Als keurmeester moet men dan met een fluwelen had eerst het dier betasten zo dat het dier
vertrouwen met je krijgt zo kan men het dan goed bekijken, dit is zeer belangrijk.

Als het konijn het veilig gevoel heeft op tafel, wat bij de meeste toch het geval is, kan over
gaan naar verdere inspectie.

Men bekijkt hier de zeven posities om het saldo van de punten te bepalen.

leder ras heeft zijn eigen bouwen vooral eigen type, bij tekening rassen verlang men iets
gesterkte type voor het tot zijn recht komen van de tekening, bij hazen verlangt men een

'zeer goede stelling, bij vleesrassen een goed geblokt dier, de stelling van de dieren is wel zeer
belangrijk deze genieten soms wel een van een puntje meer, bij dwergrassen kan men deze
dieren zeer goed in stelling laten komen, dit lokt steeds veel bekijks.

Op de schouw moet het dier er piekfijn uit zien men moet het toiletteren zo dat er geen
opmerkingen kunnen gemaakt worden over witte haren in gekleurde pelsen en de nagels
geknipt en ook geen gele aanslag op de voetzolen, dit zijn punten die de fokker zelf kan
verdienen.

Ik raad ieder fokker aan om regelmatig zijn hokken te kuisen en de dieren te voorzien van
vers stro, hier kan men al heel veel problemen voorkomen.

Ik denk toch dat ieder fokker, ook liefhebber is, en graag een graantje wil mee pikken op de
prijzen tafel.

 Wilfried de Witte
A. keurmeester
16/10/2009